sAKriPiSyO

Marami na ring nangyari sa buhay ko na kahit papaano nagiging maganda ang resulta pero minsan pumapalya pa rin. Bakit nga ba kailangan palaging may mali kapag may ginawa ka? Hindi ba maaring laging tama at walang pagkakamali? At minsan kailangan mo pang mag sakripisyo kung hindi maraming maiiwan, maraming magdurusa at maraming mahihirapan.

Madami ng tao ang nagsasakripisyo sa buhay para lamang malampasan ang isang problema. Problema na kahit kanino ay dumarating. Sakripisyo na di natin kayang iwasan, na kailangang dapat may piliin para lang maging maayos.

Sa buhay ko ngayon sobrang dami ko ng nakitang nagsakripisyo at ginawang sakripisyo, pero sa lahat ng sakripisyong yun ang pinaka hindi ko nagustuhan ay ang isakripisyo ang mga magulang ko hindi ko man gustong gawin yun wala akong magawa kasi kailangan at para na rin sa ikagaganda ng buhay ko.

Nagsimula kong isakripisyo ang mga magulang ko ng mag aral ako ng kolehiyo. Dahil sa gusto nilang akong makapagtapos at gusto ko ring makatapos nagsakripisyo ako lumayo sa kanila, pinili kong mag aral habang malayo sa kanila para mapaganda ang buhay ko. Alam naman natin na napakahirap malayo sa mga magulang lalong lalo na kung alam mo na wala silang kasama kasi nag iisa ka. Pero kahit na ganun pinilit ko pa ring lumayo at maghintay ng bakasyon para makasama uli sila. Kaya sa tuwing sasapit ang bakasyon tuwang tuwa ako dahil bukod sa nakakapagbakasyon na ako, makakasama ko pa sila. (Pero ngayon namimiss ko naman ang mga friends ko..hehe)

HAPPY VACATION TO ALL!

We Are The Class!

Afer highschool life i know i will go to the next level of my education, the collge, but i never thought that i could have good classmates and better friends that accept me for who really am i.

I remember the time when i enter in college, i dont speak in our class for a month because i dont have self-confidence to knowing them, but i realized that im wasting my time so i decided to get along with them. Because of my decision, my life was change eventhough their not the great classmates that everyone wants but i've got more than that.

We are not the class that which is not suitable to the taste of our professor. We are not the class that good enough in our profession to graduate. We are even not the class that get a high grade in everyday of examination. But despite all of this one thing i assure, WE ARE THE CLASS that will not leave any classmates in times of problems. And most of all, we know that our parents proud to us because WE ARE THE BEST CLASS to them.

One

In many cases number one is good and best. We always want to be one. Number one in our love one, number one in class and number one in everything. But there are some instances that number one is not good.

Being only son is not good for me, although there are many people who said that only son or daughter are lucky, but they dont know that it is difficult to be only one, not only because you will do everything whatever your parents wants but also hide in your room when you have a problem because you have no siblings that you can lean on. And most especially the expectation of your parents. These are just sample that sometimes i dont want to be a number one.

True LOve

Why is it really hard to

find your True Love?

Why are the others can

easily find their True Love?

And why we hurt each other first

before we find True Love?

To Find:

True Love, we do anything

for us to be happy.

True Love, we help him/her

in everything that he/she do.

True Love, we get him/her

trust first.

And most of all to find

the real love we

accept what he/she is,

and whoever he/she is

to be just with our love.

HAPPY VALENTINES TO ALL!

I h8 English!

Sometimes, Filipino people are trying hard to write or speak english. Sometimes they dont know what they are saying or what is the meaning of what they are saying. But what if someone say this to you, "you graduated at private school but you dont know how to speak english? my god!, lets try, spell NO?", what would you feel if someone say this to you? When one of my "CLOSE FRIEND" say this to me, i feel i am stupid person,i feel ashamed to myself but one day i realized that its not enough reason to push down myself and said to myself that i will prove to her that she made a mistake in saying it to me and attest to her that someday i will be good in english that she does.

not PERFECT!

How would you feel, if you born

but there is something missing to you?

How would you face the people to have this

How would you face the world?

Would you accept it and face the reality?

Or would you just stand by alone in your room?

He was the person who always not understand

the people what he alwasys saying

If he just say something in his mouth

He knows that people will look at him and laugh

And if they are not contented what

they doing to him

They will do the same thing what he saying.

The only best thing that he want

is to see what all you saw

To see his family in everyday of his life

To play with his friends

But how can he do that if the others

dont like him?

For them, living with this trial

is like a dead people

It will be good if he can hear

the music playing

The little birds singing

The laugh of his family and friends

The three simple words that will

come out to his love one

And listening while you reading this

They are the people who alwasys

says that this is a curse for them

But they dont know that this is

not a curse, this is just

a trial in their lives.

But only one thing that i assure

To live in this world have all reason

To live in this world with trials

have all purpose, not just

we do a mistakes but

for us to be a good person.

PROBLEMA

Ikaw ba ang taong sobra laging daming problema? Ikaw ba ang taong kailangan laging my karamay sa problem o ikaw ba ang taong sinasarili ang mga problema? At higit sa lahat ikaw ba ang taong gusto nang sumuko dahil sa mga problema? Hindi man natin aminin pero ito ang mga bagay na laging pumapasok sa ating isip kapag nagkakaroon tayo ng problema? Bakit nga kaya duamrating ito sa ating buhay? Sinasabi lagi natin sa ating sarili, bakit ako pa ang nagkaron nito? Bakit hindi pa ang masasamang tao at hindi ako? Pero sa tingin mo ba magiging ganap na tao ka ba kung wala kang naging problema sa buhah? Maging successful ka kaya kung hindi ka magkakaron ng problema? Ang lahat ng tao isinilang dito sa mundo hindi lang para maging masaya, hindi dahil sa masama tayo, hindi dahil sa may nagawa tayong kasalanan sa Maykapal kundi isinilang tayo dito sa mundo para malaman natin kung karapat dapat ba tayo sa buhay na ito na ipinahiram niya sa atin.

Kung meron kang problema o alam mong magkakaron ka ng problema hindi dapat natin ito takasan bagkus labanan natin ito o harapin natin ito mabigat man o magaaan o kung ano mang problemang ibinigay niya sa atin dahil ikaw nga, "God will not throw a stone if you cant catch it". At alam natin kung malalabanan natin ang isang problema kasunod na nito ay kasiyahan.

May isa akong kwento, isang taong nagkaroon ng problema katulad ninyo. Siya ang taong may tampo sa Maykapal at malaking galit sa kanyang ama hindi dahil sa masama ang kanyang ama kundi dahil ang malaking pagkukulang nito sa pagmamahal sa kanya at pati na rin sa pagiging kung ano siya. Hindi man niya aminin sa main na ang hiling lang niya sa kanyang ama ay ang pagmamahal nito, nararamdaman naman namin iyon sa kanyang mga mata. Nakilala ko lang siya nitong mag-koehiyo ako naging mag-classmate kami at nakasama ko pa siya sa bahay (Boarding house), 5 silang magkakapatid lahat lalaki, pangalawa siya sa panganay, tawagin na lang natin siya sa pangalang Bruno Batungbakal. Sabi niya, simula ng ipanganak siya dun na siya lumaki sa kanyang lolo at lola kaya naman hindi siya ganun ka-close sa kanyang mga kapatid at sa kanyang mga magulang lalong lalo na ang kanyang ama. Ngunit meron pa rin namang natitirang kakampi siya sa kanyang pamilya at ito ay ang kanyang kuya, naigng mas close lalo sila simulang ng mapalayo si Bruno Sa kanila upang pumasok kaya kapag nagkikita silang dalawa kahit sobrang daming ginagawa hindi nawawala ang pangungulit sa bawat isa. Sumapit ang kanyang kaarawan kaya kailangan niyang umuwi sa kanila, habang nakikipag-kwentuhan sa kanyang pamilya si Bruno dumating ang kanyang ama binati niya ito ng "magandang gabi" kahit alam nitong hindi ito iimik sa kanya pero himala at sumagot ito sa kanya at sinabing "Bakit kanarito? Anong ginagawa mo dito sa bahay? Hihingi ka na naman ba ng allowance kaya ka pumunta dito?", natuwa at nalungkot si Bruno. Natuwa dahil sa wakas umimik din ito sa kanya, nalungkot dahil sa sinabi ng kanyang ama. Gusto sana niyang sabihin na "Birthday ko po kaya ako narito" ngunit di nalang siya umimik para matapos ang pag-uusap nilang dalawa, kaya nagpunta na lang siya sa kanyang lolo at lola.

Pero tuloy pa rin ang buhay niya hanggang ngayon at hindi pa rin nawawala sa kanya ang galit niya sa kanyang ama at tampo sa maykapal. At sana kung ano man ang marating niya pagkatapos namin ng kolehiyo ay mawala na ang nararamdamang galit niya sa kanya ama lalong lalo na sa Maykapal.